Zomerkamp 2023 Toonaangevend – Dag 4

Na een regenachtig, stormachtig nachtje gingen we vanmorgen aan tafel. Iedereen had het gelukkig overleefd. Middenin de nacht viel het plastic kussen van Marc, die in de tent slaapt, ineens met een klap op de grond. Hij schrok op en dacht in eerste instantie dat de tent instortte, maar dat was gelukkig niet het geval. Pastoor Blom, die ook in de tent lag, had ook even gedacht: “Als de tent maar blijft staan!” Hij vertelde dat hij het rustgevend vindt als hij in een tent ligt en het buiten tekeer hoort gaan. Wij waren echter blij dat we binnen lagen en de regen hard op het dak hoorden tikken, in plaats van op een tentdak.

Terwijl een groot deel van ons nog op één oor lag, rond 8.30 uur, stond oma Boon ineens eerder dan verwacht op het boerenerf. De taxi die haar vanuit Haarlem hierheen had gebracht, voor de doop van Ella, had zich vergist qua reistijden. Bij hoog en bij laag hadden ze volgehouden dat 3,5 uur rijden was tot Hunsel en ondanks dat ze wat had tegengesputterd, werd ze toch nog voordat de haan kraaide opgehaald en zodoende was ze in plaats van om 10.30 uur, al om 8.30 uur bij ons. Gelukkig kwam Loeke haar op het erf tegen, waar zij rondliep en aan het zoeken was naar de ingang. Loeke bracht haar naar ons toe, want Michiel, haar zoon, bleek telefonisch nog niet bereikbaar. 

Na het ontbijt was het tijd voor de mis! Verspreid over de viering werd Ella, onze jongste kampdeelneemster, gedoopt. Geen wonder dat dit ook in de preek verweven was. Pastoor Blom gaf aan dat hij vroeger vaker gevist heeft en, net als in het evangelie, kwam hij goede en slechte vissen tegen! Dat is ook zo met onszelf: ook wij hebben een goede en slechte kant in onszelf. De voorbeelden van onze ‘slechte’ kanten, kwamen uit de kinderen zelf: de baby wakker maken, smoesjes bedenken of iemand pesten. Maar gelukkig wisten ze ook de goede kanten: samen delen, elkaar helpen en troosten. En wat wij mogen proberen te doen, is net als bij het vissen: de slechte vissen gooi je terug! Op die manier kunnen wij toonaangevend zijn. En of we nu in God geloven, of een ander geloof hebben of als we niet geloven: God is bezig het beste uit ons naar voren te halen. Zo doet Hij dat ook bij Ella, speciaal vandaag, die gedoopt werd en daardoor aan Hem opgedragen werd!

Na de mooie doopselviering werd er getrakteerd op brownies en beschuit met roze en witte muisjes. Terwijl onze gasten nog een pijltje schoten om een liedje te krijgen, werd Opa Henk, de overgrootvader van Ella, ineens herkend door John, onze kok. Opa Henk bleek één van zijn leraren van de MULO te zijn geweest. Meer dan zestig jaar na dato ontmoetten beiden elkaar weer en het werd een hartverwarmend weerzien tussen beiden. De wereld blijkt vaak veel kleiner dan we denken.

Ondertussen regende het dat het goot, maar niemand maakte daar een probleem van. In plaats daarvan werd de laatste hand gelegd aan de knutselwerkjes en verzamelde verder iedereen zijn groepje om aan de slag te gaan met het persoonlijke kampliedje dat iedereen afzonderlijk getrokken had. Uit alle hoeken en gaten klonken de kampliedjes en er werd druk gezongen en gedanst.

Na verloop van tijd klaarde het weer een beetje op en werd er toch een poging ondernomen om naar het voetbalveld te gaan. Dit bleek echter niet van lange duur. Iedereen stond nog niet goed en wel op zijn plaats of de volgende regenbui kwam al weer aanzetten. Dit keer werd er echter unaniem besloten dat deze werd weerstaan en liet niemand zich meer naar binnen jagen door de regen. Zo werd er in de volle regen verder gevoetbald, tot groot plezier van alle voetballers. Na de wedstrijd kwamen ze moe, maar voldaan en met de beste zin naar binnen gelopen en bood een warme douche uitkomst voor de koude spieren.

In de tussentijd legden sommigen de laatste hand aan hun knutselwerkje. Voor de kleintjes kwam een doos van de PLUS ter tafel. Deze hadden we vlak van tevoren nog gekregen van iemand. Er zaten spellen in en uiteindelijk, toen de kleintjes ermee uitgespeeld waren, hadden de ouderen er nog plezier aan om alle Sonic-poppetjes uit de zakjes te halen en deze te sorteren, zodat meerdere kinderen een heel setje mee naar huis kunnen nemen. Ali en Nishan hielpen ons goed mee, waardoor deze klus zo geklaard was.

Ondertussen stond het avondeten alweer voor ons klaar en ook deze maaltijd ging er weer in als zoete koek. We hebben echt heerlijk gegeten deze week. En nadat we de kip pilav achter de kiezen hadden, gingen de kinderen weer in groepjes uiteen om de laatste hand te leggen aan hun dansjes. De kleineren namen plaats op hun eigen locatie, waar we met een beamer een bioscoopje hadden gemaakt. Een rustige avond dus!