Na wederom een kort nachtje gingen we vanmorgen toch met goede zin van start. We begonnen door de taken te verdelen. De ‘kleintjes’ moesten worden geholpen met inpakken, de kleine locatie kon worden leeggeruimd en gepoetst, de salades voor de barbecue werden voorbereid en de spellen voor de spellenmiddag werden klaargezet. Iedereen ging hard aan de slag en binnen de kortste keren waren alle taken uitgevoerd, waardoor we voor de mis allemaal klaar waren met wat we nog moesten doen. Vandaag kwam deken Bouman voor ons de mis doen. Hij had de lezingen van morgen genomen voor vandaag, omdat deze goed pasten bij ons thema. In de lezing liet God, in een tempel, voelen dat Hij er was. Deze tempel bestaat nog steeds en is een heilige plaats geworden voor velen. Zo gaan er elke dag nog vele christenen naar deze tempel op bedevaart, gaan de Joden naar deze plek om te bidden bij de klaagmuur en staat er ook een moskee op dezelfde plek waar veel moslims samenkomen. Er wordt misschien niet samen gebeden, maar mensen komen hier wel samen, ongeacht ras, kleur en geloof. Net als op ons kamp eigenlijk! Op deze plaats wordt zichtbaar dat God ieder van ons hoogstpersoonlijk roept: ieder in zijn eigenheid. Hiermee geeft God het voorbeeld dat Hij er is om anderen samen te brengen en te helpen. Daardoor mogen wij ons hoogstpersoonlijk geroepen weten om ons in te zetten om het leven voor een ander dragelijker, leuker, gezelliger, fijner of beter te maken.
Na de mis gingen de groepjes eerst nog een laatste keer uiteen om hun liedjes te oefenen, maar al snel kwamen we vol verwachting samen voor de lunch. Vandaag is de dag dat ons thema in spel wordt uitgewerkt en we een spellenmiddag hebben waar we met de hele bups, dus met groot en klein, aan de gang gaan. Daarvoor trekken we allemaal een knijper met een tekening erop, die de samenstelling van de groep bepaalt. Voor velen is dit een spannend moment, want met de gelote groepssamenstelling zal de groep het hoe dan ook moeten redden. Zo kan het dus gebeuren dat iemand die normaal volgzaam van aard is, ineens de oudste van de groep is. Zo zit er voor deze persoon niets anders op dan de leiding te nemen, tenzij hij verkiest om chaos te laten ontstaan. En dat laatste? Dan zouden twee uurtjes wel heel lang duren. Zo kan het ook gebeuren dat je een tweejarige in je groepje krijgt, waarmee je als groep toch rekening moet houden. Voor die groep zit er niets anders op dan het goed te organiseren, zodat ieder groepslid aan zijn trekken komt en het ook voor iedereen leuk blijft. Jullie begrijpen dus wel dat dit voor de meest fanatieken onder ons weleens slikken kan zijn, want tijdens deze spellenmiddag gaat het er niet om of je de snelste, de eerste of de slimste bent. Wij beoordelen eerder andere kwaliteiten, zoals teamspirit en sportiviteit. Het wedstrijdelement is dus min of meer ondergeschikt. Aangezien de teams nooit gelijk verdeeld zijn, doordat ze met het lot gekozen zijn, kun je je dus per definitie ook niet meten aan elkaar. Er waren vandaag acht verschillende knijpers te trekken: de telefoonnummers, de rekeningnummers, de kentekennummers, de feestnummers, de huisnummers, de rugnummers, de circusnummers en de muzieknummers. Net als de straatjes die wij getrokken hebben en de bijbehorende liedjes, kunnen ook deze ‘nummers’ ons iets zeggen.
Meteen na de lunch gingen alle teams richting het veld voor de spellen. Er waren vier spellen te spelen en bij elk spel waren twee teams tegelijk aan het spelen. Hierdoor kun je goed zien hoe de groepen van elkaar verschillen. Waar de ene groep gewoon rustig en easy op zijn eigen tempo het parcours aflegt, zie je bijvoorbeeld de andere groep als wildemannen tekeer gaan en voor de winst gaan. Er was een waterspel, waarbij iedereen persoonlijk zijn plaats in moest nemen. Met verschillende attributen werd het water van de ene naar de andere kant gebracht. De attributen waren niet allemaal even groot en ook de afstand die afgelegd moest worden met het water was steeds verschillend. Dit zorgde natuurlijk voor wat overlegwerk, maar de meeste groepen hadden het al snel door en vonden hun eigen manier om het water in de teil te krijgen!
Daarnaast was er een spel waarbij de groepen in een bus stapten en brieven bezorgden. Het was ontzettend grappig om te zien hoe iedereen dit aanpakte. Vooral de kentekennummers maakten een handige move. Omdat dit spel met het gehele team moest worden gespeeld, was het natuurlijk een hele toer om het parcours zo af te leggen dat het voor iedereen haalbaar was. De kentekennummers, die Manuel in de groep hadden, besloten al snel om Manuel in de auto op de houten as van de zelfgemaakte auto te zetten. Zo droegen ze hem, als een echte koning, met zich mee.
Er was nog een spel waarbij met nerfgeweertjes op blikken moest worden geschoten. Drie blikken samen vormden steeds de afbeelding van een van de knijpers. Het was soms nog wel een toer om de bijpassende blikken te vinden. Het was ontzettend grappig om iedereen over het veld te horen roepen: “Neem de krullen mee!”, “Nee, die buik hebben we al!” of “De blote voeten waarbij één voet hoger staat dan de andere”.
Bij het laatste spel moesten de groepen met open vragen achter een drie cijferige code komen. Hier kon iedereen even op adem komen, omdat dit veel samenwerking vereiste om de code te kunnen kraken. Het waren vier compleet verschillende spellen en als afsluiting deden we nog met zijn allen het levend-kwartetspel.
Veel speelplezier dus vandaag, maar daarmee was het einde nog niet in zicht. De groepen trokken zich allemaal terug om een yell te maken. Deze werden vóór het avondeten nog opgevoerd en op basis daarvan kwam Michiel met zijn welbekende woordgrappen om de winnaars bekend te maken. De huisnummers hadden, ondanks hun inzet, beter thuis kunnen blijven en de feestnummers hadden het te druk gehad met feesten. De rugnummers lieten hun rug zien en het whatsappen, instagrammen en tiktokken had de telefoonnummers geen goed gedaan. Ondanks de acrobatische toeren hadden de circusnummers het ook niet gered en de kentekennummers reden dan misschien harder dan hun oma, maar niet harder dan de rest van de teams. Tot slot zongen de muzieknummers gewoon een toontje harder dan de rekeningnummers en werden daarmee de winnaars van dit kamp!
Hierna werd het langzaam tijd voor de barbecue en uiteindelijk ook voor de dansjes. We hebben daarbij vandaag voor het eerst gezien waar het spreekwoord ‘in het water vallen’ vandaan komt! Terwijl we bezig waren, was er opeens een wolkbreuk, begon het te regenen en hoorden we zelfs onweer. We lieten ons niet kisten, schoven met z’n allen knus onder de partytent en zetten gewoon stug door, hoewel het vooral voor de laatste twee groepen dansen met hindernissen werd en zij niet helemaal konden laten zien wat ze hadden geoefend. Maar daar staan we niet te lang bij stil, want uiteindelijk heeft iedereen zijn liedje kunnen laten zien en hebben we hierbij plezier gehad. Het is ons voor vandaag helaas niet gelukt om de liedjes op de site te zetten, maar niet getreurd: morgen zullen we ze alsnog delen in de blog van de laatste dag.
Wat een geweldig kamp.👍
Zag er heel goed uit en gelukkig veel helpende handen.👍