Over iets meer dan twee dagen is het zover: we gaan op kamp! En zoals ieder jaar, zijn ook dit jaar de voorbereidingen ruim op tijd gestart, alles geheel volgens onze jaarlijkse planning. Werkje bedenken, werkje uitwerken, inkoop voor maaltijden, schoonmaakmiddelen controleren, deelnemers inschrijven, slaapplaatsen indelen en nog veel meer… kortom: het kampteam is druk bezig! Zodra de zomervakantie dan begint en de schoolgaande jeugd vrij heeft, is het ook tijd voor het koken van alle eenpansgerechten voor de avondmaaltijden. Het is namelijk niet te doen voor de keukenploeg om dat allemaal op de kampplaats te doen, daarom koken we voor drie kampdagen het hoofdbestanddeel vooruit en vriezen dat in grote bakken in. Zo kan het keukenteam in de keukens van de accommodatie alle andere elementen van de maaltijd klaarmaken en hoeft datgene wat voorbereid is alleen nog ontdooid en opgewarmd te worden. Op die manier kunnen we namelijk onze eigen verse maaltijden serveren en heerlijk eten, want met recht kunnen we zeggen dat we van oudsher op kamp een heerlijk weekmenu hebben! En dus gingen de moeders, die het koken begeleiden, een rondje langs de jeugd en ronselden appelschillers, wortelsnijders, paprikaschoonmakers en nog veel meer jongeren die wilden meehelpen bij het voorbereiden van de maaltijden. Het is altijd een gezellig weerzien van de jeugd onder elkaar.
Op de eerste dag ging de ploeg van start met de hete kip van tante Ineke, die traditiegetrouw op de eerste kamp-dag op het menu staat. Het was die dag een jongensgroepje dat aan het werk ging om 8 kilo kip en maar liefst 36 uien te verwerken. Jullie snappen wel dat de uien zorgden voor het goed doorspoelen van de traanbuizen! Ook moesten er appels geschild worden, omdat we ook iedere dag zelfgemaakte appelmoes bij de maaltijd serveren. Kaj was een kei in het schoonmaken van de appels, want hij wist héle lange schillen te maken, zonder dat ze stuk braken. We ontdekten die dag ook dat er verschillende manieren zijn om te snijden, namelijk met een schilmesje en een dunschiller. Maar Emanuele doet het helemaal op een bijzondere manier, ontdekten we: hij schilt van achteren naar voren…
De moeders, Maud en Marleen in dit geval, zorgden voor de bereiding van de hete kip op het vuur. Daarbij werden allerlei tips gedeeld, zoals het voorbakken van de groentes in een koekenpan waardoor de smaak beter behouden blijft dan wanneer je alles direct in één pan gooit. Maar ook de tip dat je knoflook vanwege de smaak beter pas later toe kunt voegen. Zo zie je maar, het is altijd leerzaam om samen te werken!
Op de tweede kookdag maakte het groepje macaronisaus en ook die dag werd er gezamenlijk geluncht en werden en spelletjes gedaan toen het keukenwerk klaar was. Tenslotte maakte dit groepje voor Marleen de welbekende snoepzakjes klaar en dat deden ze op een hele efficiënte manier, namelijk door alle bakken op een tafel te zetten en dan ieder met een zakje een rondje te lopen en uit iedere bak een snoepje toe te voegen in het zakje.
De derde kookploeg had de opdracht om te zorgen voor het voorbereiden van kip Pilaf. Bij dit groepje sloot ook de wat oudere jeugd aan om mee te helpen. Deze groep werd getrakteerd op een uitgebreide workshop ‘paprikasnijden’, want daar blijkt nog veel over te leren. Een paprika heeft groeven en blijkt zich makkelijker te laten snijden als je met de natuurlijke groeven mee snijdt. En verder leerde iedereen, door mee te werken, ook dat Pilaf bestaat uit kip, uien, gemengde paprika, wortelstukjes en perziken. Het water liep ze al in de mond, maar ze moeten nog even geduld hebben voordat ze ervan kunnen genieten. Omdat deze groep zo snel klaar was, werden vlug nog een aantal kilo’s appels gehaald, zodat we een extra portie appelmoes konden klaarmaken. Met extra handen is al dat schilwerk natuurlijk veel sneller geklaard dan wanneer een moeder dat in haar eentje moet wegwerken. Toen alles klaar was, is deze groep nog lekker een potje gaan voetballen. Terwijl de moeders in de keuken de gesneden ingrediënten tot één gerecht maakten, gebeurde er nog een ongelukje: een van de moeders liet per ongeluk een pan vallen op de inductie kookplaat van Maud. Zo’n plaat is van glas, dus deze brak door het vallen van de pan in stukken. Dat was even schrikken, natuurlijk, want niemand wil dat er door haar toedoen iets kapot gaat. Maar we weten ook: waar gehakt wordt, vallen spaanders. Dat wil zeggen: waar hard gewerkt wordt, kan ook iets fout gaan, dat weet en kent iedereen! Dus we besloten ons niet te laten pakken, de pret niet te laten drukken en zorgden ervoor dat er geen zwart randje kwam om deze fijne dag. We maakten er gewoon een gezellige middag van. En voor de rest denken we maar: gelukkig zijn we goed verzekerd!
Na drie dagen koken, waren de drie maaltijden voor het kamp klaar en deze liggen nu te wachten in de diepvries totdat ze mee naar Hunsel worden genomen. Dat betekent: we zijn er bijna klaar voor!
Ook van het zomerkamp 2021 gaan we een blogserie schrijven. Iedere dag maken we een verhaal met foto’s over wat we die dag met z’n allen meegemaakt hebben. Als je ons wil volgen, meld je dan aan voor de blog-berichten-service of houd onze website in de gaten.
Wat leuk dat jullie mijn pilaf-recept weer gebruiken! Zo ben ik er toch nog een beetje bij. Heel veel plezier en smakelijk eten alvast! Lieve groetjes aan alle kids van Ine.