Hulp aan gezinnen weer opgestart

Helaas moesten we in maart van dit jaar alle hulp aan gezinnen, die wij bieden onder de vlag van ons project Papillon, stopzetten. Deze gezinnen moesten we toen met pijn in ons hart laten weten dat wij, door de uitbraak van het corona virus en bijbehorende regels en maatregelen, voorlopig niet meer konden komen. Maar toen de scholen weer open gingen en onze juffen en meesters (sommigen nog in opleiding) de scholen en klassen weer in gingen, hebben zij ervaren hoe je met inachtneming van de regels toch met de kinderen in interactie kunt blijven. Toen kwam van hen al snel de vraag of zij dan ook hun gezinnen weer mochten gaan bezoeken. Nadat we als bestuur alles op een rij hadden gezet, besloten we dat dit mogelijk moest zijn en dat we de gezinnen niet langer in de kou wilden laten staan.

Elke vrijwilliger bekeek zelf of en hoe het mogelijk zou zijn om binnen het door ons aangegeven kader weer naar het gezin te gaan. We hebben dit natuurlijk per situatie goed bekeken en alleen actie ondernomen in goed overleg met het betrokken gezin, de vrijwilliger en onze coördinator (en waar nodig met de maatschappelijk werker via wie de hulpvraag bij ons binnengekomen was). Concreet houdt dat bijvoorbeeld in dat de vrijwilligers geen rekenles in huis meer oppakken, maar dat de vrijwilliger bijvoorbeeld op straat met het kind gaat rekenen, met stoepkrijt of steentjes. En dat een vrijwilliger die een kind het alfabet wil leren, dat nu niet in een schriftje doet maar al wandelend of zingend op een grasveldje of in de tuin. Creatieve vrijwilligers hebben we namelijk genoeg! Uitgangspunt is, totdat de maatregelen veranderen, dat er geen fysiek contact is en de ontmoetingen zoveel mogelijk buitenshuis zullen plaatsvinden. Iedere vrijwilliger die wil opstarten bekijkt met de coördinator op welke manier hij of zij dat wil doen, ze denken samen de mogelijkheden door en spreken af wat in ieder geval niet gedaan wordt. Zo konden we in een aantal gezinnen de hulp weer opstarten!

We kregen al veel opgeluchte en blije reacties van ouders en kinderen. Er wordt weer een beetje lucht én afwisseling geboden, nu de vrijwilligers weer bij de gezinnen langs kunnen gaan. Ook van de vrijwilligers kregen we enthousiaste berichten. Het was natuurlijk fijn dat het mogelijk was om de afgelopen tijd via videobellen en whatsapp contact te houden, maar dat is toch niet hetzelfde als wanneer je gewoon weer elkaar in de ogen kunt kijken en het gezellig kunt maken. We roeien met de riemen die we hebben en maken er het beste van. Dat is iets wat de inmiddels volwassen geworden jeugd met de paplepel ingegoten heeft gekregen en in levende lijve voorgeleefd zag worden op vele kampen en in hun gezinnen. Daar doen we nu als stichting ons voordeel mee, want allemaal kunnen zij een draai geven aan deze situatie en binnen de toegestane mogelijkheden er iets moois van maken met hun gezin. En daar zijn wij dan natuurlijk, net als de gezinnen en de vrijwilligers zelf, heel blij mee!