Dit jaar ging het geheel onverwachts heel anders dan anders, want tot onze grote spijt en verdriet werd het kindje van Gijs en Loeke na 16 weken zwangerschap dood geboren. Het meisje, Veerle genaamd, was puntgaaf en mankeerde niets en toch mocht het niet zo zijn. Met veel pijn en moeite namen we ook dit ‘gegeven(e)’ aan uit Gods hand en hielden we ons stevig vast aan elkaar. De dag voordat we de eerste keer ons kerstspel ten tonele zouden brengen, werd ze naar haar laatste rustplaats gebracht. Daar zongen haar twee broertjes Manuel en Dominic het liedje dat we al een tijdje met hen hadden geoefend, omdat ze samen met nog vijf andere schaapjes uitgerekend dit nieuwe liedje op kerstavond ten gehore zouden brengen.
Aan de hoge hemel schijnt een Licht.
het Licht van God schijnt op ons neer.
Een hele mooie engel, een engel van God,
wijst ons de weg naar het hemels licht.
Wij gaan nu op zoek, op zoek naar dat Licht,
Dat straalt van ver in de duisternis.
Kom ga met ons mee en vindt, net als wij
Het Licht dat schijnt en ons hart verlicht.
Deze woorden klonken ineens heel anders in onze oren en het raakte onze harten diep. Zeker gezien het feit dat op het geboortekaartje van Veerle het volgende zinnetje stond:
Zo klein, zo teer,
een nieuw lichtje gaat schijnen in de donkere nacht!
Want dat is toch het geval, haar licht zal schijnen in de donkere nacht, omdat ze het daglicht niet heeft mogen aanschouwen. Ondanks deze levensingrijpende gebeurtenis leek ook dit jaar alles van het begin tot het einde in elkaar te passen. Al was het heel moeilijk dat we dit kleine Chrisko-meisje verloren hebben en tegelijkertijd het feest van de geboorte van het Jezuskindje vieren en alles dus in het teken van nieuw leven staat. Het voelde allemaal zo dubbel. Aan de ene kant werden we geconfronteerd met het nieuwe leven en aan de andere kant tegelijkertijd met het verlies van een klein mensenleven. Toch geloven en hopen wij op de komst van Christus en gaan wij ervan uit dat God weet waarom en hoezo. Wat het nog eens zo moeilijk maakte, was dat Gijs niet alleen pianist, maar ook onze gitarist is en alle liedjes van het kerstspel aan elkaar zou breien en daarom sowieso niet verstek kon laten gaan. In het kader van de ‘show must go on’, omdat er op hem gerekend werd en zowel Loeke als Gijs in het algemeen belang dachten en aan dat van hun twee andere kinderen, wisten ze hun zinnen te verzetten en daarom kon alles gewoon doorgaan. Samen, dicht naast elkaar, zaten ze beiden aan de piano en deden wat er van hun gevraagd en verwacht werd. Natuurlijk was er sprake van gemengde gevoelens, niet alleen voor hun, maar ook voor velen van ons. Niet in de laatste plaats voor Shauny, onze Maria, die ook in verwachting is van haar eerste kindje, net als Noëlle. Als zoiets gebeurt als het verlies van een dochtertje staat de hele wereld even stil en terwijl iedereen gewoon verdergaat, lijkt het alsof jouw hart gebroken is en nooit meer heel zal worden. Toch weten we van gebeurtenissen uit het verleden dat God in de gedaante van Jezus op aarde is gekomen om onder andere de gebroken harten te helen. Hij die zichzelf tijdens elke eucharistie viering laat breken voor ons, komt ons in gedaante van brood en wijn tegemoet om onze gebrokenheid te helen. In dat vertrouwen zongen, dansten en speelden we ook nu ons eigen vormgegeven kerstverhaal en gaf iedereen wat hij in huis had. Dit jaar was de rode draad van het verhaal dat we in het Licht van Gods liefde staan en dat Hij Zijn schijnwerper uitgooit en mensen in het Licht zet, die in het duister zitten. Hij richt Zijn schijnwerper waar Hij wil en dat doet Hij heel anders dan wij dat aards gezien zouden doen. Hij komt in het kleine en maakt zichzelf klein voor ieder van ons en zo vraagt Hij dat ook aan ons om te doen. Zodoende werd er twee keer in canon gezongen:
God U maakt zich klein, klein als een kind
U kwam op aarde voor ieder van ons!
Dat is wat we eigenlijk vieren met kerst, dat God zichzelf klein heeft gemaakt voor ieder van ons. Ècht voor iedereen, zonder uitzondering, is Hij op aarde gekomen en wil Hij in Jezus de mensen nabij zijn in lief, maar ook in hun leed. En dat leed was nu duidelijk zichtbaar en voelbaar onder ons en toch richten we ons allemaal tot Hem en weten dat Hij met Zijn liefde ook present is in ons lijden. En zo stonden we dan ook zowel op kerstavond als op eerste kerstdag klaar en zongen en speelden we met overtuiging en liefde. Dit kon doordat iedereen zijn eigen plekje innam en we in het voetspoor van voorgaande jaren konden stappen. Mooi op tijd stonden we dus ook klaar om het geluid en licht op te bouwen en in te zingen terwijl op de achtergrond de toneelspelers werden geschminkt.
De herders hadden tijdens het kerstspel de handenvol aan hun kudde schapen. Iemand zei na afloop lachend: “Dat waren wel een stel wilde schapen, zeg!” Wij hebben echter van hen genoten. Ze wisten door hun spel onze harten te verwarmen, omdat ze zich helemaal niet bewust waren van hun rol en daardoor de creatieve vrijheid namen om aan het schaap-zijn hun eigen invulling te geven. De aanwezigheid van de drie koningen stemde ons ook blij. Zeker gezien het feit dat Marc, één van de koningen tijdens een potje voetbal zijn enkel flink geblesseerd had en het even spannend leek of hij nog wel mee kon doen. Ook hij was gelukkig toch van de partij. Maria, Jozef en de engel speelden en dansten vol overgave en gaven zo samen met de andere spelers het kerstspel op geheel eigen wijze vorm en beeldden de teksten uit die gezongen werden door ons familiekoor.
De dag erna kwamen de spelers weer in vol ornaat aanzetten bij de St. Martinus parochie in Welten. Daar mochten we het verhaal en de daarbij horende zang, dans en spel nog eens ten tonele brengen. Enthousiast nam iedereen zijn plaats weer in en zong het koor uit volle borst. Ook nu lieten Loeke en Gijs ons niet in de steek, maar namen in alle eenvoud hun plaats in en daar zijn we ze allemaal dankbaar voor. Ook hier geldt: als één lid van de gemeenschap wint, winnen allen. Als één lid van de gemeenschap lijdt, lijden allen en dat is nu ook het geval bij ons. Toch hebben we deze feestdagen een glimp mogen zien en ervaren wat het kan betekenen als je jezelf en je eigen pijn en verdriet even aan de kant kunt zetten omwille van een ander, want dan kan God wonderen bewerkstelligen. Dit is zo’n wonder! Dat wij kerst hebben kunnen vieren op deze manier en onder deze omstandigheden is alleen mogelijk geweest doordat God met ons was. Is dat niet precies wat Zijn naam betekent! Emanuel: “God met ons!”
Voor degenen die niet aanwezig hebben kunnen zijn of het leuk vinden om terug te blikken naar het kerstspel; onderstaand zijn de filmpjes toegevoegd van zowel kerstavond (links) als eerste kerstdag (rechts). Dan rest ons niets meer dan iedereen een Zalig Kerstfeest te wensen en alle goeds voor het nieuwe jaar!
Ik lees nu wat er nog meer heeft gespeeld bij jullie Chrisko familie met de kerst. Als eerst gecondoleerd Loeke en Gijs met het verlies van jullie dochtertje Veerle. Hier zijn geen woorden voor
En ja wat heb ik genoten van jullie kerstspel, met zang en dans de schaapjes en jullie allemaal. Ik hoop dat 2023 voor jullie allemaal een mooi jaar mag worden.
Lieve groetjes Marloes