Voor onze reis naar Lourdes verzorgden de zusjes Marion Kockelkoren (van Liesse: www.liesse.nl) en Vivian, van onze eigen stichting Chrisko, op aanvraag van Limburgs Liefste (zie: www.limburgs-liefste.nl) een workshop met als thema: Zaaien. De opkomst was goed en de zaal was helemaal gevuld met christelijke, jonge en oudere vrouwen, die uit allerhande windrichtingen bij elkaar kwamen. Er waren katholieke vrouwen aanwezig, protestante vrouwen en ook vrouwen die zich niet, of nog niet, bekend hadden tot de ene of andere geloofsovertuiging, maar er wel voor openstonden. We begonnen de ochtend met een plenair gedeelte, dat Marion en Vivian vormgaven aan de hand van een PowerPoint, waarin de paardenbloem en de parabel van de zaaier centraal stonden. Aan het begin en het einde van deze workshop zongen ze, samen met Marieke, twee toepasselijke liedjes. Beide liedjes sloten aan bij het thema dat ze in de workshop verder uitpakten. Dat hield in dat ons gouden, oude lied ‘Zaaien’ van de plank werd gehaald voor deze gelegenheid en ze dit nu gedrieën, als zusjes in geloof, uit volle borst als introductie van de workshop zongen.
We zaaien en oogsten de hele dag
en zorgen dat alles hier groeien mag.
Want als je goed luistert en hoort wat Hij zegt,
ben jij ook een zaadje dat groeit tot een vrucht.
Maar als de grond veel te hard is en de bodem te droog.
Als de zon veel te fel is en de distels te hoog.
Te veel rotsen en keien, de wind veel te sterk;
kunnen zaadjes niet groeien, dan raak je ze kwijt.
U bent de Zaaier, de Heer van de oogst.
U staat aan ’t begin en ‘t einde het hoogst.
Als de aarde maar goed is en de zon niet te fel.
En de regen zijn werk doet, dan lukt het vast wel.
En komt er nog onkruid, halen wij het eruit.
Want als je goed luistert, hoor jij wat Hij zegt.
Bovenstaande tekst spreekt voor zich en dekt de lading van de workshop. Niet alleen in de zin van ‘hoe, waar en op welke wijze zaai jij het christelijke zaaigoed’, maar de link werd ook gelegd naar de bodem van ons eigen hart, waarin gezaaid wordt (zie: Matheus 13:3-23). Zowel het goede zaad, maar ook het onkruid dat in ons hart gezaaid kan worden, kan groeien in ons hart. In de Bijbel staat echter dat we ons niet blind moeten staren op het onkruid en ons niet moeten fixeren op het onkruid, maar onze blik beter kunnen richten op de goede zaadjes, die hopelijk in de vruchtbare bodem van ons hart vallen (zie: Matheus 13:24-30). Dat betekent natuurlijk niet dat we de bodem van ons hart niet goed moeten onderhouden en het onkruid gewoon moeten laten groeien, maar wel dat we ons er niet op moeten gaan fixeren, want dat zet géén zoden aan de dijk. Voor deze bekoring worden we gewaarschuwd. Het is belangrijk om je ten alle tijden te richten op het goede en je niet blind te staren op het kwade. De parabel van de zaaier is een hoopvolle boodschap. We worden allemaal, stuk voor stuk, opgeroepen om de bodem van ons eigen hart goed te verzorgen. Als de bodem van ons hart niet vruchtbaar is, omdat we in de grond van ons hart verhard zijn, wordt het moeilijk om het goede zaad, het woord van God, te kunnen ontvangen. De bereidheid te hebben om de bodem van ons hart te bewerken is een goed begin en betekent dat we uit de grond van ons hart “ja” zeggen en ontvankelijk willen zijn om het zaad, in ons geval het christelijke zaaigoed, te ontvangen. Alle vrouwen, moeders, dochters en oma’s in de zaal waren hiertoe bereid en gaven daar invulling aan door zich op te geven voor deze mooie, goed verzorgde en inspirerende dag.
Ter afsluiting werd het lied met de titel Gods werk, dat afstamt van onze eerste CD, ten gehore gebracht. De tekst van beide liedjes dekte de lading en paste naadloos op het thema, want wie had ooit kunnen denken dat de twee zusjes elkaar zoveel jaren later in geloof opnieuw vonden, nadat ze beiden in geestelijke zin hun eigen vleugels hadden uitgeslagen.
Het is mijn werk.
Nee, het is mijn werk.
Wat, is het jouw werk?
Ik dacht haar werk!
Is het dan ons werk?
Het is helemaal geen mensenwerk.|
Het is Gods werk.
Het is en blijft het werk van onze lieve Heer.
Wij zijn geroepen door de Vader, Zijn medewerkers te zijn.
Een stukje te vervullen, in Zijn plan.
Medewerkers in Zijn verlossingswerk.
Ik ben geroepen door de Vader een werknemer te zijn.
Van de Werkgever ontvangen wat Hij geeft.
Zeg ik volmondig “ja” op wat Hij vraagt?
Ieder op zijn eigen tijd.
Ieder op zijn eigen plaats.
Ieder op zijn eigen wijze: geef antwoord.
Allen treden wij vrijwillig in Gods dienst,
leren te doen wat Hij van ons vraagt.
Wij zijn geroepen door de Vader, met elkaar werkzaam te zijn.
Werk maar mee aan deze opdracht uit Zijn hand.
Laat ons standvastig en niet angstvallig zijn.
Ik ben geroepen door de Vader, Zijn liefde inspireert mij.
Ieder heeft zijn eigen werkplek, in Gods plan.
Het is de plek waar ik tot volmaaktheid kom.
‘t Is niet jouw werk,
’t is niet mijn werk,
‘t is niet van haar en niet van ons.
Allen treden wij vrijwillig in Gods dienst,
‘t is en blijft het werk van de Heer.
Het is en blijft het werk van de Heer!
Na het plenaire gedeelte werd de hele groep in vieren verdeeld. Voorafgaand aan deze dag had ieder zijn eigen voorkeur kunnen opgeven en een keuze gemaakt voor één van de vier workshops. Na afloop van deze workshops kwamen we weer samen voor een overheerlijke lunch. Onder het genot van een kopje koffie of thee wisselden we (levens)ervaringen uit en vonden er hartverwarmende ontmoetingen plaats. Hierna gingen we met zijn allen naar de basiliek in Meersen voor een korte gebedsdienst. En zo kwam er al gauw weer een einde aan deze dag, maar niet voordat iedere gast een zakje vol geschenkjes meekreeg. Als reminder kregen ze onder andere een graankorrel mee, die de vaders van onze eigen zaaggroep met veel liefde en zorg klaar hadden gemaakt (Johannes 12: 24-26).
Iedereen die het op prijs stelt, kan zich op de website van Limburgs Liefste opgeven om het eMagazine te ontvangen voor christenvrouwen in Limburg, ter inspiratie, bemoediging en ondersteuning. Om een impressie te krijgen vind je hier het laatste nummer dat verschenen is en vind je daarin zelfs vanaf pagina 22 een interview met Vivian over het caritasproject Papillon: eMagazine-Limburgs-Liefste-editie-Zaaien-MV.pdf
Wow, indrukwekkend!