Wie: Chrisko tegen de Priesters in opleiding.
Wanneer: 2018-05-15
Waar : Voetbalveld Abdij Rolduc.
Er werd lang naar uitgekeken door de leden van Chrisko. De voetbalwedstrijd tegen de mannen uit Sri Lanka en India die op de abdij Rolduc in opleiding zijn voor priester. Deze wedstrijd werd vorig jaar verloren. De revanchegedachte was afgelopen maandagavond zeer zeker aanwezig. Terugdenkend aan vorig jaar herinnerde Chrisko een watervlugge en gemotiveerde groep spelers. Met andere woorden een geduchte tegenstander.
Uiteindelijk was het zover. Op deze zomerse lenteavond zou de krachtmeting gaan plaatsvinden. Ik was door mijn zoon uitgenodigd om ook eens te komen kijken. Na veel verhalen over het zaalvoetbal leek het mij leuk om de groep eens te gaan bewonderen, waarbij gezegd dat ik verschillende mensen ook al kende uit mijn onderwijzers verleden.
Beter vroeg dan laat is ons motto, met als gevolg dat Ben en ik te vroeg voor een dichte afrastering stonden uitkijkend op een groen grasveld begroeid met heel veel madeliefjes. Twee grote Canadese ganzen waggelden daar in de verte rond, onverstoorbaar grazend. Langzaam maar zeker verscheen de ene na de andere speler. Het hek bleek uiteindelijk niet afgesloten te zijn. Ben stevende op de ganzen af om ze dringend doch vriendelijk te verzoeken weg te gaan. Zo gewend aan mensen bleven ze eigenwijs doorschuifelen totdat ze het toch Spaans benauwd kregen. Na hevig handgeklap vlogen ze luid gakkend weg naar een rustigere plek.
 |
 |
Op het sportveld veld kwamen steeds meer spelers opdraven. Chrisko herkenbaar aan het blauwe shirt terwijl de “ priesters in opleiding” in het rood gehuld waren. De warming up werd door iedereen serieus opgepakt. Inlopen, over en weer balletje trappen en het leukste, de keeper onder vuur nemen. Het viel me wel op dat veel schoten op doel over en naast gingen. Als dat maar geen slecht voorteken was.
 |
 |
 |
 |
 |
|
Tja en als er dan een fotograaf in de buurt is ontkom je er niet aan om een groepsfoto te maken van dit gedenkwaardige team met op de achtergrond de Abdij Rolduc waar nog steeds het seminarie in is gevestigd. Een pracht beeld van een groep mensen die niet lang hierna met de wedstrijd van twee keer een half uur begonnen.
Een kordaat fluitje gaf aan dat beide equipes zich bij de scheids moesten gaan melden. De twee groepen tegenover elkaar staand aanhoorden de opmerkingen van de in het geel shirt geklede spelleider. Ongemerkt was er ook veel publiek toegestroomd. De wave werd al in het begin ingezet. Niet iedere toeschouwer had de rust om te gaan zitten. Naast de lijn opgesteld was men er klaar voor. Na de “ shake hands” kon het duel beginnen.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Het werd een boeiende en spannende wedkamp. Aanvalsgolven over en weer. Chrisko scoorde als eerste maar de priesters lieten het er niet bij zitten en maakten tien minuten later gelijk. Na de rust leek de “blauwen” over de thuisploeg heen te gaan walsen. Er werd tweemaal vlot achter elkaar gescoord. Het tweede doelpunt was een beauty. Een zinderend afstandsschot. Stand drie, een. Uiteindelijk vocht de thuisploeg zich terug in de wedstrijd. Ze scoorden hun tweede en de keeper juichte op karakteristieke wijze. Zou het dan toch nog gaan lukken? Het bleef uiteindelijk bij deze stand. Chrisko had gewonnen en op sportieve wijze wraak genomen op de eerdere nederlaag.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Ik was blij verrast om aanwezig te zijn geweest bij deze uiterst faire internationale tweekamp. De scheids vervulde zijn neutrale rol zeer respectvol en kon zowel de gele als rode kaart op zak houden. Ik denk dat we allen blij mogen zijn dat we er waren. Het was een toonbeeld van hoe sport kan verbroederen!
