Herman Wijns dag 2018

Ieder jaar aan het einde van de maand mei, wordt in Merksem, bij Antwerpen, de Herman Wijns dag gehouden. En dit jaar ging een deel van onze groep daar al voor de vijftiende keer naartoe, hebben we berekend. Het begon ooit met een gezamenlijke busreis, maar al snel gingen we gewoon met onze eigen auto’s op weg naar België.

Herman Wijns was een hele gewone en toch bijzondere jongen, omdat hij heel dicht bij God leefde. Hij diende iedere dag de Heilige Mis, ‘s morgens heel vroeg in de ochtend, weer of geen weer. De jongen werd niet oud, want hij overleed in 1941 op de leeftijd van 10 jaar. Hij wordt nog steeds herdacht omdat mensen willen stilstaan bij zijn bijzondere manier van leven met God en willen bidden op zijn voorspraak. De kleine Herman had immers bij leven tegen zijn moeder gezegd: ‘als ge iets aan Onze Lieve Heer wilt vragen, zet het mij, ik zit er het dichtste bij’. Hij bedoelde daarmee dat hij ieder dag op het altaar héél dicht bij God was.

Voor ons als Chrisko is deze dag dus een traditie geworden, die altijd uit een aantal vaste elementen bestaat: gezellig samen in de auto’s naar Merksem, zingen in de Mis, samen bidden en zingen bij het graf van Herman Wijns, sport en spel en samen afsluiten met een gezamenlijke maaltijd.

 

Aankomst Aankomst in het parkje

Jarenlang wisten we van tevoren hoe deze dag zou verlopen, maar dit jaar was er een nieuw programma. Hierdoor begonnen we met een gezellige lunch in het parkje vlakbij de begraafplaats.

Samen lunchen Ook de kleintjes waren erbij Paul met Manuel
Eveliene Paul Samen lunchen in het park

Daarna was er een compact programma van Heilige Mis en rozenhoedje.

Zingen in de kerk Slagwerkman
Samen zingen Samen zingen

Natuurlijk werden er ook groepsfoto’s gemaakt. Het was nog een hele toer om te zorgen dat iedereen erop stond én er een goede foto gemaakt werd. Maar uiteindelijk is het gelukt!

Groepsfoto Groepsfoto

Daarna we naar Genk reden om daar samen, in de tuin van oma Bets, de dag af te sluiten door de verjaardag van Marieke en Marleen te vieren.

Samen vieren

Voordat het tijd was om te eten, zorgden de jongens nog voor het maaien van het gras. Anderen speelden een spel of speelden met de kleintjes van de nieuwe generatie.

Twee zussen Spelen in de tuin

Marleen en Marieke hadden gezorgd voor zigeuner-gehaktballetjes, lekkere salades en fruit voor bij de echte Belgische frieten. Gezellig zaten we buiten aan een hele lange tafel te smullen van al dat lekkers, als één grote familie. Daarna werd gezorgd voor de afwas en kregen we nog koffie en ijs toe.

Samen eten Samen eten

Zoals ieder jaar was het ook deze keer weer een hele fijne en ontspannen dag, waarbij iedereen even heeft kunnen bijtanken op serieus en ook op recreatief gebied.