Geloof en Vriendschap

Afgelopen zondag 18 december waren we weer van de partij in de grote St. Janskerk in Hoensbroek om samen met onze vrienden van geloof, hoop en Licht de vierde advent in te luiden. Twee jaar konden we niet gaan, was er ook geen bijeenkomst van Geloof en Vriendschap vanwege de corona maatregelen. Gelukkig kon dit jaar alles weer als normaal doorgaan. En we hadden ons er al op verheugd! Toen we aankwamen merkten we al snel dat ook in deze kerk hetzelfde energieprobleem heerst als overal en dus kozen we ervoor om onze sjaals stevig dichtgeknoopt te houden en onze winterjassen niet uit te doen. Hoewel daardoor de kou niet veel minder werd doordat we toch lange tijd stil moesten staan, merkten we dat dit ons niet deerde omdat onze harten  al snel warm liepen. De mensen van geloof, hoop en licht en hun vrijwilligers herkennen ons na al die jaren en dat maakt het nog leuker om bij hen te zijn. Binnen de kortste keren werd er naar ons gelachen, gezwaaid, en geknipoogd en dat maakte dat we stuk voor stuk uit volle borst zongen. Het enthousiasme waarmee we worden begroet doet ons elk jaar goed. Het viel ons op dat het aantal mensen drastisch terug is gelopen en dat er ook een aantal bekende gezichten ontbraken. Ook hier heeft het coronavirus zijn sporen nagelaten. De preek van de pastoor ging over emoties en hoe de manier waarop wij daar als mensen mee omgaan allesbepalend is voor de onderlinge contacten en wat er in de wereld gebeurt. Pastoor vertelde dat Sint Jozef hierin een groot voorbeeld voor ons is, want welke emoties zou hij wel allemaal niet gevoeld hebben toen Maria opeens in verwachting bleek te zijn? Boosheid, verbazing, onzekerheid… noem maar op. En toch volgde Jozef niet zijn emoties, hij liep niet weg, hij maakte geen ruzie, hij haakte niet af, maar vertrouwde hij op God, die hem zei dat het goed was om Maria tot vrouw te nemen. Als wij daaraan een voorbeeld nemen en niet onze emoties maar de Liefde voor God volgen, dan zullen er minder conflicten zijn in de wereld, zei pastoor. En dat was iets waar we allemaal door geraakt werden en nog eens goed over na kunnen denken.

Na een mooie eucharistieviering, die we samen vierden en opgeluisterd werden met onze eigen Chrisko kerstliederen, die we combineerden met enkele traditionele kerstliedjes gingen we naar een basisschool. Daar werd traditiegetrouw een kerstlunch geserveerd, namelijk zelfgemaakte kippensoep met belegde broodjes en kerstbrood. Onder het genot van een heerlijk kopje koffie werden ervaringen uitgewisseld en werden oude contacten opgefrist. Er kwamen ook nog twee mensen met een accordeon, waardoor zelfs de voeten nog van de vloer gingen en we ineens in een polonaise door de zaal liepen. Tenslotte mochten we nog luisteren naar het kerstverhaal dat voorgelezen werd en onze kleinste deelnemer zag dat in het stalletje allemaal al voor zich. Al met al was de bijeenkomst zeer de moeite waard en we waren blij om bij hen weer uitgenodigd te zijn.