Adventskransen maken

Op zaterdag 26 november gingen we gezellig met een groepje vrouwen aan de slag met een creatieve workshop. Deze keer waren het niet alleen de oudere moeders, die een adventskrans maakten om thuis neer te zetten, maar sloot ook een groepje jonge vrouwen aan van het Ensemble Chrisko. Van dit muzikale zang- en dansgroepje zijn momenteel drie leden in blijde verwachting. Niet alleen zij, maar ook wij kijken uit naar het nieuwe leven dat in het nieuwe jaar geboren zal worden. Ook Rachel was weer van de partij. Zij ging ons helpen bij het maken van een mooie krans. De focus lag deze keer op het aanleren, of opnieuw in de vingers krijgen, van de vaardigheid om vanuit een kale strokrans te komen tot een zelf gebonden, mooi opgemaakte krans met echt groen, mooie decoratie en plaats voor vier kaarsen. Want uiteindelijk is een adventskrans natuurlijk veel meer dan een mooie aankleding van de woonkamer. Het is door de symboliek een heel essentieel onderdeel van de adventsperiode, die op zondag 26 november is begonnen: ieder week op weg naar Kerstmis, steken we vier weken lang een nieuwe kaars aan op de krans. Het begint dus allemaal met één klein lichtpuntje, gebracht door de eerste kaars die we aansteken. En week na week komt er een groter licht, omdat er meer kaarsen gaan branden. Deze christelijke traditie is bedoeld om ons in deze periode eraan te herinneren dat het moment van Kerstmis, wanneer we de geboorte van het Licht der wereld, Jezus, vieren, steeds dichterbij komt.

Na een korte kennismaking van de ‘nieuwe’ deelnemers met Rachel, konden we aan de slag. De strokransen werden omwikkeld met repen vuilniszak, zodat het stro bedekt was. En daarna ging iedereen naar buiten met een snoeischaar, om het groen uit te zoeken dat ze wilden gebruiken voor de basis van de krans. Er lag een groot assortiment, buiten voor de Graankorrel, om uit te kiezen, want twee mannen van Chrisko hadden her en der met snoeiwerk voor ons een enorme hoeveelheid mooi groen van verschillende bomen en struiken verzameld. En ieder van de deelnemers had nog in eigen tuin rondgekeken, wat ons nog eucalyptus en mooie rode bessen opleverde.

Toen iedereen het ‘draaien’ in de vingers had, vorderde het snel en was dat een mooi moment voor de lunch. Iemand had van een collega een grote pompoen gekregen en had deze aan ons gegeven en daar wisten we heel wat liter pompoensoep uit te halen. Vol smaak werd deze gegeten bij de zelf gesmeerde boterhammen. Na de lunch maakten nog een aantal van ons een krans voor deze of gene, die er niet bij konden zijn en een hart onder de riem konden gebruiken. Van het overgebleven groen werden nog enkele deurhangers in elkaar gezet en zo komt het dat er nu op de deur van ons nieuwe home een prachtig kersthanger hangt. Toen we alle resultaten op de foto gezet hadden, was het tijd om de Graankorrel op te ruimen, want in de avond zou ons Ensemble nog gaan zingen in Maastricht ter gelegenheid van de eerste adventsviering.