Na een hele lange voorbereidingstijd was het dan eindelijk zover. Alle examens, tentamens, stages en andere verplichtingen zijn eindelijk achter de rug en nu kan ons grote avontuur gaan beginnen. We zijn er helemaal klaar voor en zijn heel benieuwd wat we allemaal zullen gaan meemaken de komende tijd. Het feit dat we niet alleen het noodgebouw gaan opknappen, maar in plaats daarvan het oorspronkelijke schoolgebouw in ere gaan herstellen heeft ons een nieuwe impuls gegeven, waardoor we alle zeilen bij hebben gezet om nog meer geld in te zamelen. En we zijn heel dankbaar met het resultaat en met alle sponsors die allemaal op geheel eigen wijze hun steentje hebben bijgedragen om dit mogelijk te maken. Het heeft ons deugd gedaan om te mogen ervaren hoeveel mensen op de een of andere manier, betrokkenheid hebben betoond. De reacties zijn niet alleen hartverwarmend maar ook bemoedigend en hartversterkend. Het geeft de burger moed en als de twijfel wel eens toeslaat en we ons afvragen,
waar zijn we aan begonnen, dan is deze zo weer verdwenen.
 |
 |
Zodoende verzamelden allen die dat wilden zich om 12.00 uur op de Heerlerweg in Voerendaal. Daar kwam kapelaan Blom om ons de reiszegen te geven. Niet alleen het reisgezelschap was aanwezig, maar ook al diegenen die wilden uitzwaaien. Na de zegen stonden er verschillende soorten soepen klaar en allerhande lekkere belegde broodjes. De cake van oma Erna mocht natuurlijk ook vandaag niet ontbreken. Ook de nieuwe deken kwam op de valreep nog binnen rennen om ons een goede reis te wensen en dat gebaar waardeerden we zeer. Rond 13.30 uur vertrokken we naar het station onder begeleiding van alle uitzwaaiers en namen we afscheid van de thuisblijvers.
De treinreis verliep voorspoedig. Onderweg kregen we nog bezoek van een heel lief klein meisje dat met haar moeder onderweg was. Ze voelde zich meteen thuis bij onze groep en was al zo ingeburgerd dat ze binnen de kortste keren haar plaatsje innam binnen onze groep.
 |
 |
 |
 |
Toen we op Schiphol aankwamen stond ons daar een leuke verrassing te wachten, namelijk Raoul uit Leiden die ons kwam uitzwaaien. Het werd een hartelijk weerzien en samen brachten we ongeveer twee uurtjes door op het station. Onze avondmaaltijd werd verzorgd door Burger King!
Voordat we echter aan de frieten konden beginnen, vroeg een man of hij een foto mocht maken van onze groep. Tenminste dat dachten we dat hij dat vroeg. Tot onze grote hilariteit drapeerde hij ons om zich heen en wilde hij met ons op de foto. Hij was op weg naar Italië omdat zijn vrouw ging bevallen. Hij werd volgens eigen zeggen voor het eerst vader!
 |
 |
Heel vlug was het tijd om afscheid te nemen van Raoul en Schiphol binnen te lopen. In korte tijd leidde Fleur ons door alle contrôles heen en werden we ingecheckt. We stapten we op de vlucht naar Abu Dhabi waar we een tussenlanding zouden maken. De sfeer was heel goed en we bleven goed bij elkaar. Iedereen had een eigen nummer en zo controleerden we of iedereen nog van de partij was en we niemand onderweg waren verloren.
We hadden er veel zin in.
 |
 |