Lourdes 2018 – Dag 3

Gisteravond sloten we de avond af met een drankje, een praatje, een spelletje, een leesboek en een enkeling maakte nog een wandelingetje naar de grot of kroop vroeg onder de wol. Er was voor elk wat wils! We konden het wat later maken, omdat we in de ochtend pas om half elf de mis zouden hebben.

Lourdes-2018-dag-3-1 Lourdes-2018-dag-3-2

Aan het ontbijt kwamen we dan ook heerlijk uitgeslapen samen. Hierna liepen we weer richting de kerk waar onze eigen kapelaan, Rick Blom, de preek verzorgde. Hij vertelde dat handen een van de belangrijkste gereedschappen zijn in ons leven. Door gewoon al iemands hand vast te kunnen houden, kunnen wij steun geven aan een ander. Hierdoor ontstaat een ‘samen’, mits de ander bereid is de hand te ontvangen. Het ‘samen’ houdt altijd een wisselwerking in en hierdoor ontvangen zowel de ontvanger van hulp als de gever van hulp iets mooiers en groter terug.  Wij maken dit aan den lijve mee deze week. Hier in Lourdes kunnen wij allemaal onze handen uit de mouwen steken: gepland, maar zeker ook spontaan. Zo hoorden wij vandaag dat de reisleiding in hotel Irlande met de handen in het haar zat: zij hadden te weinig helpende handen die de rolstoelen konden duwen. Na intern overleg, vonden wij meteen onze eigen mobiele pelgrims bereid om ook mee te helpen, waardoor onze jeugd naar hotel Irlande kon gaan om daar de pelgrims te begeleiden. Hierdoor komen de pelgrims op de plek waar zij heen moeten en krijgt onze jeugd de nodige levensverhalen cadeau. Een mooie wisselwerking dus waar onze handen hulp bieden, de pelgrims van hotel Irlande de hulp aannemen en we vanuit saamhorigheid de rest van de week samen zullen optrekken.

Lourdes-2018-dag-3-3 Lourdes-2018-dag-3-5

In de Bernadettekerk nam het Chrisko gelegenheidskoortje, dat hier ter plekke is ontstaan, onder leiding van Marieke hun plek in naast het altaar waar altijd de koren staan. Ze mochten vandaag twee liedjes ten gehore brengen en aangezien oefening kunst baart, lukte dit goed. Ons allen heeft het in ieder geval veel plezier gegeven. Samen zingen schept niet alleen een band, het raakt ook de harten, werkt ontspannend en geeft vreugde aan zowel de zanger als degenen die bereid zijn om de teksten te beluisteren. Zo is het ook met ieders levenslied! Op het einde van de mis kregen wij allen een zegen en brachten alle pelgrims weer terug voor de lunch.

Lourdes-2018-dag-3-4 Lourdes-2018-dag-3-6
Lourdes-2018-dag-3-7 Lourdes-2018-dag-3-8

In de middag was de stadswandeling gepland. We gingen, natuurlijk weer samen met de pelgrims van hotel Irlande, op weg. Ook nu waren onze eigen pelgrims bereid om mee te helpen. Volgens een zegswijze van een oom, zijn ‘twee halven samen één hele’. Zo namen twee van onze pelgrims samen één rolstoel voor hun rekening, door om en om te duwen en hielpen we elkaar door elkaar letterlijk een duwtje in de rug te geven.

Lourdes-2018-dag-3-9 Lourdes-2018-dag-3-10
Lourdes-2018-dag-3-11 Lourdes-2018-dag-3-12
Lourdes-2018-dag-3-14 Lourdes-2018-dag-3-13

De weg was zeker niet gemakkelijk. Lourdes is een Pyreneeën dorp en dat was merkbaar zodra we richting Oud-Lourdes trokken. Al snel kwamen we bij de liften die ons twee verdiepingen omhoog zouden brengen, zodat we de meest steile klim niet hoefden te maken. De rij bij de liften was lang, maar niemand klaagde of zuchtte. Iedereen maakte het gezellig met degenen voor, achter en naast hem. De eerste stop was bij het graf van de familie Soubirous. Kapelaan Blom vertelde ons toen over het armoedige en tegelijk rijke leven van Bernadette. Zij was eenvoudig van hart en was daarom, ondanks alle armoede en de zorgen die dit met zich meegebracht moet hebben, altijd dichtbij Onze Lieve Heer. Wij kunnen hier een belangrijke les uit leren, namelijk dat we, ondanks alle zorgen die ook wij in ons leven kennen, in ons hart toch dichtbij Hem kunnen proberen te zijn. Naast het graf, bezochten we ook het cachot, de kerk waar Bernadette gedoopt werd en de molen waar het gezin gewoond heeft. Om de route niet al te zwaar te maken, namen we de tijd en rustten we tussendoor uit op een terrasje.

Lourdes-2018-dag-3-16 Lourdes-2018-dag-3-18
Lourdes-2018-dag-3-17 Lourdes-2018-dag-3-19

Niet iedereen kon mee met de stadswandeling. In het Acceuil zou, voor degenen die niet meekonden of wilden met de stadswandeling, een ontspanningsmiddag verzorgd worden. Hier zou eigenlijk iemand komen zingen, maar hij was uitgevallen. Daarom werd aan ons gevraagd of wij een aantal liedjes wilden komen zingen. De jeugd, Marieke en Vivian gaven hier gehoor aan, oefenden en gingen op pad. Ze zongen verschillende liedjes die voor elk wat wils brachten: liedjes van ons zomerkamp met een kort dansje, meerstemmige liederen van ons koor en de klassieke Maria-liederen. Ieder lied werd met even groot enthousiasme ontvangen en het was erg leuk om te zien hoe we door zoiets kleins, zoveel blijdschap konden geven. Het meebewegen met dat wat op ons pad kwam, pakte erg goed uit en was als een klein pareltje dat wij in onze herinneringen mee naar huis kunnen nemen.

Sinds we hier zijn, proberen we steeds een moment te vinden om naar de baden te gaan om ondergedompeld te worden in het Lourdeswater. Na het zingen bleken we nog een klein half uurtje over te hebben voordat de baden zouden sluiten. Wij twijfelden geen moment en zetten de pas erin om nog snel aan de goede kant van de hekjes te kunnen komen. Het was nog een moment spannend, omdat een medewerker ons niet meer door wilde laten, maar na een lieve glimlach, liet hij ons uiteindelijk alsnog binnen. In stilte zaten we even later te wachten, maar al snel werd de stilte verbroken door één van de medewerkers. Dit was al gek. Normaal gesproken proberen de medewerkers namelijk absolute stilte te creëren. Hij was erg onder de indruk van de witte bloemetjes die wij hadden en bleef hier vragen over stellen. Hij vond het voornamelijk erg leuk dat de bloemetjes gemaakt waren van garen en niet van plastic. Dat vinden wij ook, want plastic zou niet helemaal bij ons gepast hebben.

Lourdes-2018-dag-3-37

Na het bezoek aan de baden, nam dit groepje ook tijd voor een pauze. De ober zag ons met de gitaar komen en vroeg of wij niet eens iets wilden zingen voor hem. Wij beloofden dat een andere keer te komen doen, omdat we in een gesprek zaten. De ober vond dat prima. Vijf minuten later kwam hij echter met een microfoon naar buiten. Het intro van het Ave Maria klonk door een radio en binnen de kortste keren ontpopte hij zich tot een heuse Andrea Bocelli. We vonden het zo mooi dat wij natuurlijk niet achter konden blijven. Wij zongen ons Wees Gegroet en met grote gebaren liet hij blijken dat hij dit erg mooi vond. Hierna was hij weer aan de beurt en zong hij weer zo mooi dat wij op ons hardst applaudisseerden. Zelfs zo hard dat aan ons gevraagd werd of wij Italianen waren, we waren namelijk zo luidruchtig…

Lourdes-2018-dag-3-20 Lourdes-2018-dag-3-22 Lourdes-2018-dag-3-21

Toen we hierna aan de andere ober vroegen of hij toevallig ook nog mooi kon zingen, zei hij tot onze grote verbazing in het Nederlands: “Helaas, ik ben de uitzondering, die de regel bewijst. De enige Italiaan die niet kan zingen!” We hebben erg gelachen en konden het natuurlijk niet laten om nog snel met onze pas ontdekte Bocelli op de foto te gaan. De andere ober maakte een erg scheve foto. Toen één van ons hier een opmerking over maakte, reageerde hij gevat: “Scheef, scheef..? Echt niet! Artistiek!” Hij corrigeerde de hoek van de camera hierna wel en vond het erg leuk dat ook hij hierna op de foto mocht.

Lourdes-2018-dag-3-23 Lourdes-2018-dag-3-25

Bij het diner kwamen we weer met zijn allen samen. Iedereen valt op de plaats en vertelt honderd uit. Hierdoor kwamen we er vandaag achter dat we wel erg veel leraren met ons mee hebben: oud-gedienden, leraren in het veld en beginnende leraren. Jong en oud mengen hierdoor erg gemakkelijk, herkennen verhalen van elkaar, praten en leren van elkaar. Het is bijna niet voor te stellen hoe saamhorig de sfeer is en hoe blij we worden van het samenzijn.

Normaal gesproken hebben we, na het avondeten, niet veel meer te doen. Vandaag was dat even anders: we namen namelijk deel aan de lichtprocessie. Iedereen die dit al eens meegemaakt heeft, ziet er de hele Lourdesreis naar uit om hier bij te mogen zijn. Wie nog niet in Lourdes geweest is, heeft er vaak over gehoord of over gezien en ziet er naar uit om dit eens te mogen meemaken en ervaren. Het is altijd een hele bijzondere ervaring. Dat komt door de grote mensenmassa die deelneemt, de vele kaarsjes, het zingen en bidden in alle talen, waarbij iedereen in zijn eigen taal reageert. We gaan er vanuit dat de foto’s verder voor zich spreken!

Lourdes-2018-dag-3-26 Lourdes-2018-dag-3-27

2 gedachten over “Lourdes 2018 – Dag 3”

  1. Ik geniet van jullie blog en.foto’s wens jullie een gezegende tijd. Liefs Cynthia en de meiden.

Reacties zijn gesloten.