Club en tuindag in Genk

Afgelopen vrijdagavond 9 november trokken we, zoals we dat vaker doen, met een heel stel naar Genk voor onze maandelijkse clubbijeenkomst. Dit keer had zich een grote groep opgegeven van verschillende leeftijdscategorieën. Het thema dat we dit keer samen uitspitten was: “Zoek de verschillen en de overeenkomsten en wat is het grote verschil tussen last hebben van een vergelijkingsgeest en spreken in gelijkenissen!” We begonnen als introductie van het thema, zoals zo vaak, op spelenderwijze met een wedstrijdje. Zo bogen zich al snel alle hoofden over twee tekeningen waarin tien verschillen moesten worden gezocht. Hugo was de eerste die ze alle tien vond en even later kwam de één na de ander ook over de brug. Een klein groepje vond echter niet alle verschillen en was blijven steken bij 6 of 8 verschillen. Achteraf beaamden de meesten dat deze zo makkelijk lijkende opgave moeilijker was dan ze van tevoren hadden gedacht. Een enkeling gaf zelfs toe dat het bijgevoegde wedstrijdelement het ook allemaal niet makkelijker maakte, maar wat niemand wist is dat we gebruik hadden gemaakt van afbeeldingen voor volwassenen. Dat maakte dat de tien verschillen niet voor het oprapen lagen, maar goed verstopt waren in kleine onbenullige details die je makkelijk over het hoofd kon zien. Na deze intro gingen we twee aan twee uit elkaar en gingen we in willekeurige tweetallen vijf verschillen en vijf overeenkomsten zoeken bij elkaar. Waar het ene groepje wat aan de oppervlakte bleef hangen en het bij de verschillen en overeenkomsten in uiterlijkheden of uiterlijke omstandigheden hield, koos het andere groepje er juist voor om wat verder de diepte in te gaan. Naderhand kwamen we weer bij elkaar en bespraken we deze onderlinge verschillen en overeenkomsten in de grote groep en zo ontstonden er persoonlijke gesprekken, met als leidraad: “blijf niet stilstaan bij de verschillen, maar zoek naar de overeenkomsten, dat is de plek waar je elkaar van hart tot hart kunt ontmoeten!” Jaren geleden hadden we een ontmoetingsbijeenkomst met leden van de Protestante kerk, gelegen aan het Tempsplein in Heerlen. Voor die gelegenheid schreven we een liedje dat we steeds als tussenstukje, tussen de bedrijven door, zongen. Het past in dit thema en roept ons op om samen met elkaar op weg te gaan, ondanks de verschillen die ons kunnen verwijderen van elkaar.

 

Wij ontmoeten elkaar,

gaan op weg met elkaar.

Gaan op zoek naar wat ons bindt

en kijken niet naar wat ons scheidt.

Wij ontmoeten elkaar,

ja, wij ontmoeten elkaar

en gaan samen

op weg met elkaar.

Door en met en in Uw Geest

zal Uw naam geprezen zijn,

als wij samen op weg gaan met elkaar.

Wij ontmoeten elkaar,

ja, wij ontmoeten elkaar.

In Uw naam gaan wij samen

op weg met elkaar.

 

Aan de hand van dit thema legden we ook uit dat je bij een vergelijkingsgeest last hebt van je af te meten aan een ander en je jezelf dus boven of onder de ander plaatst. Als je jezelf vergelijkt met een ander verhef je jezelf of verneder je juist jezelf ten opzichte van een ander en dit gedrag druist in tegen de naastenliefde en is dus allesbehalve christelijk van aard. Als je jezelf vergelijkt met een ander loopt die vergelijking vaak mank, omdat jij een totaal ander iemand bent dan die ander en ook elke situatie anders is. Daarentegen spreekt Jezus in het Nieuwe Testament vaak  in gelijkenissen en dat is een heel ander verhaal: in een gelijkenis spreek je tot de verbeelding van de ander en ervaar je de vrijheid om te kijken ‘welk aspect, gedrag, of situatie in die gelijkenis herken ik mijzelf en mijn eigen doen en laten’ en dat kan helpen als een Spiegel om je eigen gedrag onder ogen te zien en te kunnen veranderen en misschien zelfs te verbeteren!

Na een fijne avond, waar we in alle openheid met elkaar van gedachten wisselden, maakten we de bedden op. Bets, de eigenaresse van het huis, heeft ons namelijk de gelegenheid geboden om ook daar te blijven slapen, zodat we de dag erna nog samen met elkaar op kunnen trekken. Van die gelegenheid maken we de meesten van ons graag één keer per maand gebruik. De rest komt wel voor de avond, maar gaat dan op eigen gelegenheid weer huiswaarts.

Na een goede nachtrust stond in de ochtend ook nog ‘de tuinploeg’ op onze stoep.

TuindagGenk-8

Deze groep zou de hele dag in de tuin gaan werken om niet alleen te snoeien, maar ook de tuin winterklaar te maken. Peter, die hovenier van beroep is, was ook van de partij. Hij kwam het team niet alleen ondersteunen, maar ook met raad en daad bijstaan.

TuindagGenk-20 TuindagGenk-3
TuindagGenk-5 TuindagGenk-2

Ook moesten er nog boomstronken worden verwijderd. Daar hadden we de benodigde apparatuur voor gehuurd.

TuindagGenk-18 TuindagGenk-19
TuindagGenk-1 TuindagGenk-11
TuindagGenk-6 TuindagGenk-4

Om de beurt bediende één van de jongens één van deze apparaten en aan het einde van de middag was de hele tuin onder handen genomen. Dat het hier om een grote tuin gaat moge duidelijk zijn.

Vanaf een uur of 12 begon het te miezeren en dat betekende dat ze hun middagmaal buiten onder het afdak kregen geserveerd. De dames hadden een heerlijke, grote pan macaroni gemaakt met twee verschillende soorten salades en een lekker yoghurtje na.

TuindagGenk-10 TuindagGenk-9

Na zo’n maal konden ze er weer een paar uur tegenaan en tegen de avond waren ze klaar met al het werk.

TuindagGenk-14 TuindagGenk-7
TuindagGenk-12 TuindagGenk-17

Rami verwijderde nog vlak voor vertrek met Daniël en Peter een hele grote funderingsrest uit het grasveld. De jongens waren beretrots toen ze dit stuk beton er uiteindelijk uit hadden weten te bemachtigen en dat lieten ze ook duidelijk horen en zien.

TuindagGenk-15 TuindagGenk-16

Eenmaal binnen trokken ze snel hun natte kleren en schoenen uit en sloten we nog gezellig samen af met een avondmaaltijd voor degenen die nog niet naar huis hoefden.

TuindagGenk-13

Een van de jongeren zei bij vertrek spontaan: “Het is echt thuiskomen hier en ik ben echt tot rust gekomen om er de volgende week weer tegenaan te kunnen gaan!” De leeftijd van onze jeugd varieert sterk. Het is eigenlijk net een groot gezin, met meerdere volwassen, de kleine Manuel, die overal doorheen scharrelt, jongeren die nog op middelbare school zitten en daarnaast jongvolwassenen die al aan het werk zijn. En ook hier geldt: de onderlinge verschillen vallen allemaal weg, omdat we allemaal één ding gemeen hebben en dat is dat we elkaar willen liefhebben, zoals Jezus het ons heeft voorgedaan!