Zoals eerder verteld, is ons ‘clubhuis’ vanaf 1 december niet langer gevestigd in het centrum van Heerlen. Omdat we al langer wisten dat we het huis zouden gaan verlaten, is de zoektocht naar een alternatief natuurlijk ook al enige tijd geleden gestart. Ondertussen gingen uitzoeken, opruimen, inpakken en wegbrengen van nog bruikbare spullen of spullen voor het milieupark door. Met man en macht maakten we alles klaar voor de verhuizing. Daarover hebben jullie eerder al een bericht kunnen lezen.
Het zoeken naar een nieuw pand ging ondertussen niet van een leien dakje. De panden die geschikt waren om al onze ‘clubraad’ op te slaan, die we in de loop der jaren verzameld hebben, waren schaars. Laat staan dat we een ruimte zouden vinden waar we, naast genoeg opslagruimte, ook nog onze clubs konden houden. We schakelden daarom ons hele netwerk in en gooiden meerdere lijntjes uit om te vissen naar mogelijkheden.
Omdat de zoektocht moeizaam verliep, hadden wij als bestuur en coördinatoren, besloten dat we al blij zouden zijn met alleen een opslag. De clubs zouden we dan wel bij onszelf thuis houden. Dit omdat wij, als ‘Chriskodianen’, zoveel mogelijk zoeken naar de meest praktische oplossingen en bereid zijn om de lasten, die daarbij komen kijken, op ons te nemen. Dus maakten we onze zoektocht minder moeilijk en vertrouwden we er gewoon op dat we uiteindelijk iets zouden vinden wat geschikt en draagbaar voor ons zou zijn.
Vanuit ons netwerk kwamen een aantal opties naar boven en redelijk laat in het proces kregen we een aanbod om te gaan kijken naar ‘de loods’. Dit is een oud schoolgebouw waar de Vincentiusvereniging, waar wij veel mee samenwerken, hun meubels en huisraad opslaan. De klaslokalen in dit gebouw worden verhuurd aan organisaties met maatschappelijke doeleinden en aangezien Chrisko aan de criteria van de verhuurders voldeed, konden we al snel een kijkje gaan nemen. Begin november deden we dit dan ook en na één kijkje in de beschikbare ruimtes waren we verkocht! Deze ruimtes waren goed te gebruiken, droog en schoon, en leken groot genoeg om in ieder geval het grootste deel van onze materialen op te slaan.
Aangezien we wisten dat we redelijk snel zouden moeten verhuizen, 16 november was namelijk de enige geschikte dag daarvoor als we vóór 1 december het clubhuis uit wilden zijn, was de kogel al snel door de kerk en kon er werk gemaakt worden van de huurovereenkomst. Na heel wat heen en weer mailen met een behulpzame vastgoedmedewerker van de gemeente Heerlen, konden we op de valreep, namelijk op 14 november, op het stadskantoor de huurovereenkomst tekenen namens ons bestuur. Net op tijd! Tot onze grote verbazing en vreugde lazen we in de overeenkomst dat we deze ruimte, anders dan wij verwacht hadden, ook mochten gebruiken als ‘bijeenkomstruimte’. Dus ineens hadden we een heel nieuw perspectief: de clubs hoefden we nu niet thuis te houden. De bereidheid om dit thuis te gaan doen, was genoeg geweest en we waren erg blij met dit goede nieuws.
De hulptroepen werden opgetrommeld en op 16 november startten we met de verhuizing. Heel vroeg in de ochtend, om zo weinig mogelijk overlast te veroorzaken in hartje centrum, kwamen de eersten van ons al om een steiger op te bouwen. Op die manier hoefden we niet alles wat verhuisd moest worden door de smalle gang naar buiten te dragen, maar kon alles door het raam doorgegeven worden.
Peter melde zich, met zijn laadwagen en aanhanger, vrijwillig aan, waardoor veel van onze spullen in één rit meegenomen konden worden naar onze nieuwe locatie.
Op beide locaties was het hierdoor een drukte van jewelste. In het centrum werden van vroeg in de ochtend tot laat in de avond meubels verhuisd, aanhangers gereden, ramen gepoetst en kamers leeg en schoon gemaakt.
Op onze nieuwe locatie werden de spullen in ontvangst genomen, uitgepakt, gesorteerd en weggezet in onze grote muurkasten! De clubruimte werd klaargemaakt met een mooi kleed, tafels en stoelen en onze dierbare houten kast, met al zijn vakjes en laatjes werd weer in gebruik genomen.
In het centrum werd het steeds leger, in de loods voller en gezelliger. Doordat vele handen licht werk maakten, waren aan het einde van de dag de meeste spullen ingeruimd en was ons oude clubhuis klaar om schoon en leeg opgeleverd te worden.
Moe, maar voldaan, liet iedereen met een tevreden gevoel zijn werkplek achter! Ons oude clubhuis is inmiddels opgeleverd en met een tevreden gevoel, om al de mooie jaren, namen we hier afscheid van. In het nieuwe clubhuis zullen de komende weken nog de laatste puntjes op de ‘i’ gezet worden, zodat we ook hier snel van start kunnen gaan!
